چندی است میان گروهها و کانال های مرتبط با ایل چگنی مطالبی با این عنوان که: چگنی و چنگروی یا چنگری و اتابکان لر کوچک را به هم مرتبط می سازند نوشته می شود.

جنکروی (چنگروی) نامی است که در برخی کتب قدیمی از جمله شرفنامه دیده می شود، در کتاب شرفنامه آمده است که " گروه جنکروی که امراء لر کوچک خلاصه ایشانند از شعبه سلیوری اند "

در این کتاب از جنکروی با عنوان قوم یاد شده است (قوم جنکروی) و محمد و کرامی فرزندان خورشید را از قوم جنکروی ذکر کرده است.

دو محقق و نویسنده که خود را از بازماندگان و وابستگان اتابکان لر کوچک می دانند با نام های نصرت الله میر و اسفندیار غضنفری امرایی در مورد اتابکان لر کوچک و پیشینه آنان تحقیق کرده و کتاب نوشته اند.

نصرت الله میر خود را اصالتاٌ از اتابکان لر می داند اما آقای غضنفری امرایی خود را از وابستگان آنها می داند.
هر دوی آنها معتقدند که نام جنکروی در کتب قدیمی اشتباه ثبت گردیده است.

غضنفری امرایی معتقد هستند نام " جنگروی" در اصل "چِنگِری" chengeri بوده و این منطقه خاستگاه شجاع الدین خورشید و اتابکان لر کوچک بوده است.

آقای اسفندیار غضنفری امرایی در بیان کوههای طرهان یکی از آنان را " کوه وراز" یا "گراز چِنگِری" ذکر می کند.

غضنفری امرایی در جای دیگری می نویسد: در گویش لری نقطه مشجر و پُر درخت را چِنگری chengeri می گویند، این در صورتی است که در گویش لری و لکی منطقه پُر درخت را " چغرکو " و " چروکو " می گویند نه چِنگری، که این اظهار نظر خود جای تعمق دارد.

نصرت الله میر کلاٌ معتقد است جنکروی در اصل منگره یا منگروی بوده و تاریخ نگاران آن را اشتباه ثبت کرده اند و معتقد است که کرکی و منگره و گریت محل اقامت و زندگی اتابکان لر کوچک بوده است.

 نتیجه گیری:
پیشینه اتابکان لر کوچک، اصالت و خواستگاه آنان به اندازه کافی ابهام و تناقض دارد بنابراین ما پیشینه ایل چگنی و وجه تسمیه آن را هم به آنان گره نزنیم.

در بیشتر کتب قدیمی موجود دو اصالت، خواستگاه و پیشینه متفاوت برای چگنی و اتابکان لر کوچک ذکر کرده اند، اتابکان لر کوچک را از قوم جنکروی و چگنی را از ولایت لرستان و بروایتی از گوران و اردلان دانسته اند. (کتاب شرفنامه 57 و 58)

چرا ما ایل چگنی را که از ایلات اصیل لر و ایرانی و دارای اُمرائی خوشنام، قدرتمند، ممتاز و اهل ذوق و هنر همانند: ملا وارسته، بداق خان، عبدالله سلطان، عاشورخان و تراب خان چگنی و غیره بوده را به نام یا کلمه ی (جنگروی یا چنگری) که حتی در تلفظ و نوشتن آن اختلاف نظر زیادی وجود دارد یا سلسله ی اتابکان هر چند پرافتخار اما دارای ابهام زیادی در اصالت خود هستند پیوند بزنیم.

صدیق صفی زاده (صفحه 680 کتاب تاریخ کرد و کردستان) با استناد به شرفنامه چگنی را برادر سیاه منصور و زنگنه دانسته و به استناد به کتب دیگر نوشته، در زمان ساسانیان جزو گارد جاویدان بوده اند و در دوران اسلامی هم برای سربلندی و صیانت و استقلال ایران کوششهای زیادی کرده اند.

درکتاب شرفنامه آمده است که: چگنی ها از سایر کُردها ممتاز ترند.

بنابراین نام چگنی و پیشینه آن هیچ ارتباطی با چنگری و جنکروی و اتابکان لر کوچک ندارد.